Bu hafta öğrencilerle(10.sınıf) divan edebiyatından bahsettik.
Pek bir fikirleri yoktu konuya dair.
Kitaplar dili ağır filan da yazınca müthiş bir ön yargı oluşmuş tabii.
Önce ısınma turlarıyla başladık.
O yaşlarda bayılıyorlar kavuşamayan aşıkların hikayelerine.
Ulvi’nin "arz-ı haliyle" başladık hemen akabinde “yaa ne güzelmiişş, ayy” gibi nidalar gelmeye başladı.
Sınıfta olsaydık eminim arka arkaya beyitlerin hikayelerini anlatınca elleri çenelerinden kayardı😂
Sonra misafir ettik onları evlerimizde.
Fuzuli, Baki, Nefi, Nabi, Nedim
Hepsi geldi.
İzzeti ikramda kusur edilmedi😉
Her birini kendi mizaçlarına göre ağırladılar.
"Naptınız?" dedim
- "Fuzuli’yle aşkı konuştuk. Yalnız o öyle bir konuştu ki benimki aşk değilmiş hocam ya
- Baki’ye Kanuni’yi sordum. Muhteşem Süleyman sonuçta öğrenmek lazım. Hürrem’i çekiştireyim dedim ama pek oralı olmadı.
- Hocam Nefi odamın halini gördü. Ben annemden öyle sözler duymadım... Utandım da hemen topladım.
- Nabi bana öğütler verdi. Onun da bir oğlu varmış zaten. Biraz ondan biraz bundan derken vakit geçti gitti.
- Nedim geldi sonra “oturmaya mı geldik” dedi kaldırdı bizi yerimizden. Yoruldukça da Lale Devrini anlattı, İstanbul'dan bahsetti.
Kendi dünyalarında olabilecek en saf haliyle bir saat boyunca bu misafirliği anlattılar.
Sonra konu bitti soru çözdük.
Tabii şöyle çözüyoruz soruları.
“... övgü ve yergi ustası, 4.Murat dönemi şairlerinden...
Aha bizim Nef’i!!
Başka bir soru.
Imm bu bizim Nedim olmalı eğlenceli adamdı.
Başka soru,
Bizim Fuzuli, bizim Baki...
Bir hafta öncesinde “ağır dille şiir yazan şairler” ken bir hafta içinde “bizim” oldular.
---
Geçen biri mesaj atmış.
Hocam ben bu Nef’i’nin kasidelerini okusam olur mu?
Olmaz mıı yaa
Mis gibi olur😍😍
(Görev başarıyla tamamlandı)
